Do przedszkole z „Misia” dziś nie trafiłem ale przydarzyło mi się ultra świeże espressko z przyszłości.
Wypalone było jutro i urzekało czekalodową szubą i tzw. kwiatkiem do kożucha w postaci pysznie tropikalnych nut. I do tego kleiste , gęste body.
Kiedy już odgazuje , Brazylka będzie primasort.
Wreszcie można z porcelanki* , przy stoliczku, bez krycia się po kątach. Tę radosną okoliczność uczciłem małą czarną
w legendarnym warsiaskim Barze Kawowym** , który mu radości Obywateli przetrwał pandemonium.
Ekspresko smakowało wyśmienicie.
*albo fajansiku
PS w tytule fragment piosenki „Kawiarenki” autorstwa duetu Wojciech Stanislaw Trzcinski & Jerzy Kleyna , którą tak fantastycznie wyśpiewała Pani Irena Jarocka.
Pardon my English or résumé:
Finally!!! Coffee from porcelain. Without hiding. So so wonderfull !!! The first espresso at Bar Kawowy .
Warszawskim kawoszom Relaxu w Pasażu Wiecha* przedstawiać nie trzeba. Więc nie przedstawiam. W filiżance** ziarenka od Gardelliego. Mocno owocowo , lekko słono i krówki.
Espresso zmieszane bo ponoć lepsze tylko crema popsuta. I radość, że w okresie sezonowej likwidacji ogródków vel miejsc spożycia zewnętrznego można sobie w Relaxie wciąż przesiąść.
A że pomantyczyć lubię to fajnie by było gdyby Pani Kawiarka przynosząc kawę sprzątnęła stoliki a choćby chociaż niedopałki z popielniczek wyspała. Ale jak piszę mantyka ze mnie.
*Wiecha tym bardziej przedstawiać nie muszę
** co bardziej czarką jest
Zdjęcie z Kawiarni Forum. Czarka po Etiopii chyba z Palarni Barn.
„Trzecia fala” w kafejonach i lokale z kraftem piwnym doprowadziły poniekąd do pewnej socjologicznej zmiany. Bariści i Barmani zaczęli w dość radykalny sposób skracać dystans i przechodzić na per Ty. I niby nic ale jak ktoś XX lat ode mnie młodszy zaczyna od „Czego się napijesz ?” zamiast ” Czego się Pan napije?” to zdarzają się dni , że mówiąc eufemistycznie jest to co najmniej irytujące czyli O tempora o mores…
Płyn w czarce dużo przyjemny.
PS ze dwa i pół roku nic nie pisałem. Nazwijmy to przedłużonym snem zimowym. Tak że tak i serwus ewentualnym starym oraz nowym Sz.P. Czytelnikom.
Staropolskim przysłowiem kierowany takoż uczyniłem i w Białymstoku będąc skorzystałem z kawiarni artystycznej Mała Czarna. Krema zwięzła , jasna , jednolita. Korpus vel body vel ciałko wodniste. W smaku orzechowata.
Wczoraj zdarzyło się po trzykroć: 1.Nespresso we firmie 2.Salvador z Karmy w Filtrach 3.Illy w wilanowsko-miasteczkowej Małej Czarnej. 1.cóż , której kapsuły by się nie piło smakuje podobnie 2.szczegóły w korespondencji następnej 3.główną zaletą Illy jest piękna krema , nieco wodniste , nieco przepalone ale krema piękna
We wtorek zawędrowałem do białostockiej Małej Czarnej. Espresso z jasną , niezbyt długą kremą . Orzechy włoskie , migdały , czekolada. Smak płaski bez finiszu ani afterku. Korpus raczej średni. Wiele wynagradza osoba prowadzącego. Za 5 złych.
Panodespresso 