5tego grudnia celebrujemy Światowy Dzień Kawy Po Turecku ustanowiony w 2013 w momencie wpisania parzenia w tygielku na Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO.
December 5th of 2013 Turkish Coffee was included in UNESCO’s List of Intangible Cultural Heritage. This day become World Turkish Coffee Day. Than LET’S IBRIK!!!
Foto/Photo : http://www.panodespressorysuje.art
Wróżenie z fusów jest gdzieniegdzie na świecie może nawet ważniejsze od samego picia kawy. Spróbowałem i ja swoich sił w tej niełatwej i odpowiedzialnej dziedzinie.
W fusach z kawy á la Turka ukazała się mi Kucająca Madonna z Wielką Piersią. Coś jakby echo jednego z najsłynniejszych obrazów w historii malarstwa „Upadłej Madonny z Wielkim Cycem” pędzla mistrza Van Clompa.
Przyznacie Drodzy Czytelnicy , że jak na pierwszą wieszczbę całkiem nieźle!!!!
An English version:
Reading coffee grounds is perhaps even more important in several regions of the world than just drinking coffee. I also tried my hand at this difficult and responsible field. It showed me the Crouching Madonna with the Big Breast. Something like an echo of one of the most famous paintings in the history : „Fallen Madonna with the Big Boobies” by Maestro Van Clomp. You will admit, Dear Readers, that for the first prophecy it is pretty good !!!!
Zdjęcie obrazu z / Pictures of painting from : East Bristol Auction Ltd.
Różność pierwsza :
Czekała sobie w lodówce zapuszkowana kawa po wietnamsku. Czekała , czekała aż blaszany walec został odszpuntowany. Likłid z charakterystycznymi , spodziewanymi nutami smakowymi plus słodycz mleka. Napój całkiem, całkiem ale nie tak smaczny jak kawa z phina* przyrządzana w nieistniejącej już niestety Monsoon Café . Minusem spora ilość w składzie utrwalaczy, konserwantów i innych umilaczy .
* tradycyjny wietnamski zaparzacz
Różność druga:
W Cophi na Hożej wymusiłem espressko na ziarenkach** z Mistrzostw Polski Aeropress 2022. Kwasowość wycisnęła łzy z oczu. Poratowałem się odrobiną cukru. Kawa wyłagodniała. Miałem wrażenie kończąc zawartość filiżanki , że obcuję ze śliwkami w occie. Intrygujące doświadczenie.
** Kolumbii w jakiejś mocno fermentacyjnej obróbce
Różność trzecia :
Kaw z oslańskie/oslońskiej/osloańskiej*** palarni Tima Wendelboe miałem okazję spróbować ze trzy razy ale nigdy ziarenka nie trafiły pod moją strzechę. Paczuszka mytej Kenii Gachatha wpadła w me ręce dzięki serdeczności&uprzejmości Asi&Ewy z Café Filtry&Kawiarnia No i co. Pomidorowo-lubczykowy zapach nie pozostawiał złudzeń , że to ewidentnie produkt z krainy Karen Blixen. W smaku coś jakby morelki, czereśnie, hibiskus. Fajniutka.
*** z Oslo
Różność 4:
Probkę ziaren pod espresso ofiarował mi pojawiający się czasem na szpaltach bloga @lukmasterbrewing. Kawa pochodzi ze znakomitej palarni Supremo Kaffee**** z Unterhaching . Jak widać na powyższym zdjęciu poddana została tygielkizacji z odrobiną cukru.
Napar wyszedł gęsty, ciemny , mocny , intensywnie czekoladowy. Świetna na długie, zimowe wieczory.
**** oprócz kawy słyną z manufakturowanych młynków Comandante
Ps tym sprytnym sposobem zamiast czterech popełniłem jeden wpis.
Tekst&foto : http://www.panodespressorysuje.art
English shortcut :
1.Canned milk Vietnamese coffee. Taste almost like prepared in phin dripper. Only too much of chemical ingredietns inside.
2. At Cophi Café espresso with anaerobic** Colombia from Polish Aerpopress Championship. Harsh&sour. With a little bit of sugar tasted plums in vinegar. Lots of interesting to try.
* or aerobic or any other fermantation process
3.First in my live** I got possibility to brew coffee from Tim Wendelboe. Washed Kenya Gachatha was full of hibiscus, wild cherries, peaches and tomato-loverage aroma. Delish!
** thanks to Asia&Ewa – owners of Filtry Café&No i co Café
4. Espresso sample of Supremo Kaffee (gift from @lukmasterbrewing) . Made in ibrik/cezve plus sugar. Dense, dark, intensive, chocolate. Perfect for wintertime evenings.
Text&photos : http://www.panodespressorysuje.art
Przeważnie się zaczyna , albowiem mi zaczęła się zaparzeniem kawy w nowym acz wintydżowym tygielku. Przygotowanie „małej czarnej” było jednocześnie spotkaniem z dawnymi właścicielami dżezwy :
Prababcią Łucją:
I Pradziadkiem Leonardem :
Nie wiem kim byli , ani kiedy i skąd wspaniale spatynowany i zdobiony* ibrik trafił w ich ręce ale dzięki hojności Pani Joanny, ich prawnuczki, cieszy dziś moje oko i stał się perełką w kolekcji.
Do tygielka trafiła wraz z ciutką cukru niemal końcówka wybornej Panamy Geishy z Palarni Audun. Zachwycająca , pełna owoców fantazja.
Dzięki cezve pamięć o niewątpliwie wspaniałych Łucji i Leonardzie będzie się pojawiała przy każdym parzeniu jak Gin z potartej lampy.
* winogrona kojarzą się i z Grecją, i Gruzją, i Armenią** ale i z Turcją. Zadziwiające i frapujące zdobienie, którego pochodzenia odkrycie jest zadaniem godnym i S.Holmesa i H.Poirota.
** chodź kształt mało ormiański
Ps jeśli ktoś z Was Drodzy Czytelnicy ma pomysł na trop skąd dżezwa może pochodzić dajcie poproszę znać
Ps 2 w tytule Cz.Niemen
Ps 3 Pani Joanno jeszcze raz dziękuję!
Tekst&zdjęcia: http://www.panodespressorysuje.art
An English shortcut :
This year’s autumn began with the preparation of coffee in a vintage ibrik which belonged to Lucia and Leonard*. It is beautifully decorated with wineyard motifs and covered with a patina. I brewed a washed Panama Geisha from http://www.auduncoffee.com in it. It were awsome moments with the fullness of fruity and juicy taste and delight over the ornamentation of the cezve.
* They were extraordinary great-grandparents of the previous owner – Mrs. Joanna
Text&photos: http://www.panodespressorysuje.art
Kręcąc się po Mieście wdepnąłem do kilku nowych dla mnie kofeinowych placówek.
Pierwsza.
Ech Mech na Białołęce/Tarchominie* działa od lat trzech.
Ale dopiero od 3-4 miesięcy serwuje alternatywy** i inne Aeropressy.
W ofercie kawki min. z Coffee Labu i Coffee&Sons. Aeropresik smakowitym był.
Trzymam kciuki , żeby przelewy polubione zostały przez lokalną publikę.
Druga.
Eter na Hożej. Bardziej to cukiernia o wegańskim zacięciu plus ziarna głównie z HAYBa. I cudnie niebieściutki bar.
Na miłym oku stoliczku pojawiło się przyzwoite espressko.
Trzecia.
Rahman Market . To co prawda nie kafejon a delikatesy , w których można napić się kawy z piachu.
Klasyczna kawa po turecku.
Do wypicia co prawdy tylko na stojaka jak espresso przy barze na modłę włoską. Fajowo.
Takie to trzy odkrycia.
* trochę to ziemia jałowa. Jest palarnia Noble gdzie można zajechać na małą czarną , kiedyś była Kawiarnia Ceramiczna i tyle.
** trochę to dziwna nazwa dla chociażby opatenowanego w 1908 przez Melittę Bentz dripera czy zaprojektowanego w 1941 przez Petera Schlumbohma Chemexa.
Tekst&foto : http://www.panodespressorysuje.art
English shortcut:
Recently, I have come across theses of new coffee points.
„Ech Mech” is a 3-year-old cafe in Warsaw’s Białołęka district, which introduced alternative brewing methods 3 months ago. They are learning, they are full of enthusiasm and Areopress was very ok.
„Eter” is a vegan pastry shop where you can drink drip and others methods. The espresso was absolutely correct.
„Rahman Market” is an oriental delicatessen (meat, sweets, coffee, tea) where you can drink Turkish coffee prepared traditionally in sand. There are no seats so it’s a cezve a la classic Italian espresso at the bar.
It is so good to find a new coffee spot.
„Szast prast i po wszystkim” a konkretnie po XV-tych urodzinach Kawiarni Filtry :
I było hucznie i miło ogromnie i niezbyt cnotliwie i niezbyt też skromnie… Zapytacie Drodzy Czytelnicy – A czy były balony? – Oczywiście, że były!
PS do wpisu wykorzystałem słowa Lecha Janerki , Dziadka Jacka Poszepszyńskiego i Wojciecha Waglewskiego.
Zdjęcia : http://www.panodespressorysuje.art
A few words in English:
It was a grand celebration of the 15th birthday of Filtry Café*. There were cuppings of coffees from Audun and Czarna Fala Roasteries. Coffee workshop in cezve (with washed Panama Geisha, Turkish ibrik beans and Syrian coffee with cardamom). There were also great conversations, lots of fun, Venetian bubbles and balloons.
* The first third-wave café in Warsaw and where coffee revolution in Poland began.
Panu Kierce trzydzieści lat oczekiwania na mieszkanie zleciało jak z bicza strzelił :
Podobnie i mi , tyle że piętnaście , zlecialo jak z bicza strzelił na przesiadywaniu**** w Kawiarni Filtry dokąd „zaciagnął”*** mnie Sensei Paweł Siemaszko , a który to Kafejon właśnie taką okrągłą rocznicę będzie hucznie świętować dnia 03. września roku bieżącego.
Wpis urodzinowy bez wątpienia pojawi się chwilę po Jublu , jak tylko obeschną łzy wzruszenia. Dziś śpieszę donieść, że będę prowadził** drugą pozycję z plakatu a także parzył kawki po turecku na każde życzenie Miłych Gości spragnionych spotkania z tradycją vel kawą pierwszofalową. Ziarna pod tygielek wypali sam Mistrz Świata w roastingu Audun Sørbotten! Tak, że tak.
Gorąco na filtrowy jubileusz zapraszam wszystkich co mogą przyjść. A jeśli Ktoś lub Ktosia nie może to niech też przyflanuje.
* a w Filtrach wszystko kawowo-nowofalowe się w Polsce zaczęło.
** dzięki Ewo&Asiu jesteście Cudowne a ja dogłębnie przerażony!
*** prawdopodobnie nie opierałem się zbyt mocno.
**** były też połączone z przesiadywaniem niezliczone małe czarne, przelewiki, z rzadka coś z mleczkiem , dużo śmiechu , żarcików oraz zrozmowy, pogaduszki, ploteczki….
Tekst i fotka tygielka : http://www.panodespressorysuje.art
Są takie miejsca na świecie, gdzie pośpiech jest zastopowany rytuałem/zwyczajem picia kawy. Do nich należy Albania gdzie pierwszą mającą większy sens czynnością jest poranne espresso* albo xhezvie** .
Czas temu jakiś przyjechała do mnie paczuszka ziarenek z powstałej 1997 w Beracie palarni Shtëpia e kafes Gimi. Zapach po otwarciu paczuszki wydobył się mega intensywny. Kawa wypalona gdzieś pomiędzy pierwszym a drugim crackiem.
Olbrzymia doza goryczy/przepalena i znakomitej czekolady ze wspaniałym body. Przy trzydziestukliku celcjuszańskich stopniach za oknem , z odrobiną cukru , wspaniała !
Dziękuję Rodzice Kochane!!!
* nie opuszcza mnie widok z okna w albańskim hoteliku na kafejon , gdzie miejscowi o 6 rano delektowali się filizanką gorącej kawy pod przegląd prasy.
** często z kieliszkiem rakiji
*** vel ibrik/cezve/raqwa/tygielek
Ps na zdjęciach jednoosobowy tygielek zabytkowy. Prawdopodobnie z Olkusza , skąd dżezwy trafiały w latach ’70tych min. do Syrii i na Bliski Wschód.
Tekst&fotos : http://www.panodespressorysuje.art
Kawiarnia El Cafetero rozpuszcza* swoich gości. Po raz drugi dostałem próbkę. Tym razem Etiopii Shonora Gata odmiany Heirloom w naturalnej obróbce wypalonej pod espressko.
Przeznaczeniem było upichcenie ziarenek w tygielku. Co uczyniłem i to dwukrotnie
Postawiłem na proporcje „na oko” zarówno w ilości zmielonej kawy jak i cukru.
Za pierwszym razem wyszła kremowa, gładziutka, ułożona , klasyczna. Za drugim pojawiły się atrakcyjne cytruski. Obydwie razy znakomicie smakowite.
* nie każą im bynajmniej w samo południe stać na chodniku w palącym warszawskim słoneczku .
Tekst&foto : http://www.panodespressorysuje.art
Poszła plotka po Mieście, że w cieniu Kościoła Zbawiciela vel na Zbawixie otworzył* się nowy kafejon. Pognałem co koń wyskoczy by zajrzeć nieco szybciej niż po 9-10 miesiącach .
El Cafetero przynależy do palarni** pod tym samym szyldem i jest miejscem nad wyraz przyjemnym.
Prosto, aligancko, z wyczuciem i sznytem. Takim tiptopowym. Nim się zamówi przelewik można spróbować jednej z trzech propozycji i poprosić o jedną z nich.
W ciemno sięgnąłem po naturalną Kolumbię*** ze zdjęć powyżej oraz poniżej, która towarzyszyła mi w upalnym dniu pracy.
Petarda! Sączyłem powoli bo smak mi się dawno tak świetny nie przydarzył. Było też espressko z Brazylii.
Gęste, czekoladowe z nutami śliwkowo-wiśniowymi. Klasa.
Kawy serwowane są lub sprzedawane z wszelkimi niezbędnymi informacjami na dołączanej karteczce. Do tego kulturka i sympatyczności Pani Mileny – Współwłaścicielki.
Kiedy pojawia się nowy lokal od razu świta mi w głowie pytanie**** – „Czy się utrzymają? Jak sobie poradzą?” W przypadku El Cafetero nie nam wątpliwości, że tak, oczywiście i jak najbardziej.
Dostałem też do domowego przetestowania puzderko z naturalną Brazylią Fazenda Salto. Trafiła***** do tygielka bo gdzieżby indziej.
Parzenie wydobyło z dużych pokładów czekolady cytrusowo-agrestowe nutki , które nieco wyokrągliłem odrobiną cukru. Gites!
* raptem trzy tygodnie temu
** ziarenka wypalane są w Terespolu
*** Kolumbia przyświeca i nazwie i logu
**** w Wawuni jest pod 80 (albo i ponad) lokali z przelewami
***** proporcje 1:10 na gorącą wodę
PS odpowiedź na pytanie dlaczego „Kawa z trójkąta”****** znajdziecie na http://www.elcafetero.pl
Tekst&fotos : http://www.panodespressorysuje.art
****** i nie jest to Trójkąt Bermudzki
Panodespresso 