Takie słowa usłyszałem przechodząc koło sanktuarium w Krasnobrodzie. Postanowiłem nim się apokaliptyczne proroctwo wypełni wypić jeszcze jedno lub dwa espresska.
Na pierwszy ogień poszedł szocik z ziarenek z podświdnickiego U Kawiarza wypity w Lodziarni Pistacja Kurantowskich. Dobry , solidny Włoch . Zwłaszcza pod fantastyczne lody.
Mając jeszcze minutkę* zajrzałem do restauracjo-kawiarni Dominikańska.
Zawartość filiżanki objawiła się dość zaskakującą. Albowiem espresso nie miało cremy tylko wianuszek dookoła ścianek. A po drugie miało może 15 ml. Takie ristretto a nawet jego skrócona wersja. Bardzo bardzo intensywne i nawet intrygujące.
Dawno , dawno temu u mych kawowych początków Sensei Paweł S.* klarował mi w Kafejonie** Filtry , że posmak grzybów w kawie to może niekoniecznie. W skrócie ziarno podchodzące podgrzybkiem czy nawet borowikiem ceglanoporym to spore fu jest.
VII.2003 piątek
Raz jeden czy drugi taka kawa mi się na mieście przytrafiła. Wypiłem takie pieczarkowe espressko z podniesionym czołem i pewnym zaciekawieniem.
Dzisiaj w Kafejonie Kawałek dałem się namówić na przelewa na zagrzybionej Kolumbii Tirina El Vergel odmiany Geisha ze znakomitej palarni Manhattan***. Zagrzybionej jednak szlachetnie i celowo podczas procesu fermentacji zarodnikami Koji****.
Struktura naparu jedwabiście gładka. W smaku kwiatowa, z Earl Greyem i mandarynkami. Jak bym nie wiedział co piję to w ciemno postawiłbym na świetną , klasyczną Etiopię. Morał z tej opowiastki płynie taki , że grzyb grzybowi nierówny. Na grzyby więc! Albo do Kawałka!
II.2022 poniedziałek
* obecnie Kafo w Gliwicach
** niezręcznie spolszczone grecki καφενείο
*** na ich ziarenkach piłem jedno z najlepszych espressek w życiu
**** takie grzybki do przygotowania min. sosu sojowego i sake
Wiosna się rozpędza więc aby nie wyhamowała zaparzyłem starożytną* metodą gonfu cha dwie wyjątkowe herbaty sygnowane przez Mei Leaf.
Pierwsze do gaiwana trafiły eleganckie listki Souchong Liquor z wioski Tong Mu w Fujien. Miały w wyglądzie coś z laski wanilii.
Napar uzyskany w delikatnej atmosferze bałaganu objawił się gładki, jedwabisty. Słodycz moreli, tofu i jabłek połączona z mineralnością oloongów z Wu Yi muśnięta była świeżą miętą.
Fenomenalna herbata aż do siódmego zaparzenia.
A potem przyszedł czas na lekką dymność.
Piękne listki Longan Souchong z gór Zhengshan w prowincji Fujien uwędzone zostały w dymie z drzewa longanowego – coś jakby liczi ale nie do końca.
Wspaniałą oleista struktura naparu , jesienny dym , bourbon, nuty pieczonych jabłek . Wspaniałość do kwadratu.
Obie herbaty same się piły a ich koniec napełnił mnie wielkim splinem.
Może mam szczęście ale każda herbata z Mei Leaf , choć nie było ich niestety za wiele, była zachwycająca!
* pierwsze zapiski o parzenia w gaiwanie pochodzą bodaj z V wieku n.e.
Trochę jest tak, że jeżdżąc do tych samych miast spada mi czujność i odwiedzam w kółko te same kawiarnie. W ten sposób przegapiłem powstanie nowego lokalu Palarni Kafejeto o wdzięcznej nazwie Duży Pokój. Na wejściu mieni się bielą olbrzymi bar i witrynka z kuszącymi słodkościami.
Przestrzeń niemała , pełna wygodnych różnobarwnych siedzisk zwieńczona jest sceną , na której co jakiś czas koncertuje się.
Jako że kwintesencją wizyty w kawiarni jest przeważnie kawa na stół wjechał Flat White i chyba Rwanda w szybkim przelewie.
Obie pozycje wypite zostały ze smakiem. Miejsce do którego zajrzę pewnikiem raz jeszcze.
PS smutkiem tylko na wspomnieniach o wizycie kładzie się wiadomość o końcu działalności kawiarni 7 Metod zasłużonej dla białostockiej sceny „nowofalowej”. Dwa albo trzy razy piłem tam bardzo dobre espresska na ziarnach od Auduna.
Trzynasta edycja tegoż wraz z wybiciem sobotniej Północy odeszła w mroki historii. Aby nie uległa zapomnieniu słów kilka poniższych skreślam.
Psychodeliczne światła sobotniej nocy na stadionie przy Łazienkowskiej 3 i okolicy
Wśród lejących się gigalitrów złotego napoju można było napotkać ciekawostki i delicje.
Moją największą radością Festiwalu była lana z beczki zielona jaśminowa herbata Sencha na azocie autorstwa Browaru Green Head* i K. z Hałasu. Petarda i cymes!!!
Przez pierwsze dwa dni festiwalu niezbędną kofeinę uzupełniałem na stoisku palarni Hayb. Interesująco było spróbować Kostaryki Finca El Mirador** leżakowanej w beczkach po Bourbonie. Czuć było zarówno szlachetność trunku jak i jakość ziarna.
Smakowity eksperyment***.
W niedzielę na stoisko Browaru Waszczukowe mrugnął do mnie ekspresik. Było się okazało , że na rynku naszem objawiła się nowa**** palarnia – Kofimatik.
Na start przyjąłem świetnie zbalansowane , gęste espressko (Brazylia,Gwatemala,Indie).
Dzieje się magia.
Był też owocowy , słodziutki Salvador w przelewie. Dobroć.
Extra idea , że na paczuszki trafiają perełki białostockiej architektury.
Były też inne niepiwa , które zachowam we wdzięcznym smaku. Dzięki hewro z browarów Markowy i Golem za możliwość popróbowania.
Ale czym bym się nie napoił to i tak największą wartością imprezki byli LUDZIE. Czy to znajome ekipy z browarów czy raz na pół roku***** widziane twarze gości czy też zupełnie nowe Osobistości. Beer Idiots Crew I salute You!
* Greenheadzi zabeczkowali jeszcze zjawiskowy napitek z hibiskusa, ananasa, goździków i różowego pieprzu. Fantazja!!!
** koprodukcja palarni HAYB i browaru Maltgarden
*** kawy leżakowane w beczkach po alkoholu przeważnie lepiej pachną niż smakują. Tu sukces.
**** póki co ziarenka wypalane w piecach użyczonych ale kto wie co przyszłość przyniesie.
***** niektóre nieco częściej
I ja tam byłem kawę i herbatę piłem a zwłaszcza delikatnie nagazowaną Warszawską Kranówkę na stoisku Browaru Trzech Kumpli. Natalio, Piotrku, Maćku, Kamilu , Łukaszu , Kubo, Filipie i Marku – You are simple THE BEST!!!
You can experience various emotions at the Baltic Sea: 1. Breathtaking view. 2. Sea shells 3. Sea food. 4. Wolf tracks in the sand 5. A lonely albatross. 6. And for dessert, an espresso with a little sugar.
Go to the Baltic Sea Dear Readers!!! Especially out of season.
Dziś i jutro w Pałacu Kultury i Nauki ma miejsce Festiwal Kawy.
Podchodząc do schodów przez moment zastanawiałem się nad zmianą planów i skierowaniu kroków ku Wystawie Pająków. Ale skoro w kieszeni tkwił już bilet wstępu za 15 peelenów na kofeinizację postanowiłem trzymać się pierwotnego planu.
Najpierw przódy wdepnąłem na stoisko Story Coffee Roasters gdzie królowali od rana Lady Dżoana i Sir Jacek.
Lady Dżoana & Sir Jacek
Spróbowałem mocno bardzo jasnej kawy że sporą ilością atrakcyjnych bąbelków. Dałbym sobie głowę uciąć, że było to coś na kształt nitro.
Kolejne kroki skierowałem do Auduna Sørbottena.
Sir Audun Sørbotten
Wspaniały Honduras z czajnika oraz znakomita!!! myta Kolumbia Castillo, Finca El Paraiso.
No i sam Signor Audun , czysta radość spotkać i porozmawiać.
Oraz refraktometr z kropelką.
Ruszając w dalszą drogę wzrok zawiesił się mi na Palarni Quba Caffee.
Quba Caffee Crew
Super ekipa i dwie kawki Indonezja i cudownie owocowa wiosenno-letnia, słodziutka myta Kenia Nakuru.
Extra było poznać i spróbować.
Przyszła wreszcie poera na espressko , którego popróbowałem u kolejnej świetnej ekipy – z bratysławskiej Pakarni Goriffee.
Espresso
Z nadmiaru wrażeń zapomniałem co to było ale duża owcowa kwasowość przełamana krówkami. Klasa.
Goriffee Crew
Panowie ze Słowacji poczęstowali mnie jeszcze dwoma specjałami. Anaerobicznym Burundi* – czerwone owoce w mlecznej czekoladzie i Kenią , która była emanacją rabarbaru. Petarda!
Kiedy po przejściu bliżej nieokreślonego dystansu przystanąłem w rosterce gdzie by tu i co zaanektował mnie Krzysiek z Autumn Coffee Roasters/SCA Polska. Spróbowałem owocowego Pitch Mitcha
inkognito Pan Krzysztof
oraz w pressku Ginger Klausa
Espresso
zaparzonego przez Vojtěcha Růžičkę – mistrza w kategorii.
Master Vojtěch Růžička
Była gęstwa, były owoce, była czekolada. Super.
Do Cophi wpadłem tylko powiedzieć heloł oraz Boker Tov i Szabat Szalom.
Paulina&Tamil The Team
Doznając palpitacji serca i drżenia rąk wychyliłem kilkanaście mililitrów El Paraiso w Heresy.
Aby się wypełniły dni** poflanowałem do znanej mi , czeskiej Palarni Father’s Coffee.
Aby pogawędki z jakże sympatycznymi Ostrawianami nie przebiegały na sucho poprosiłem spróbować*** naturalne Peru Miribel Herera.
Pyszne i soczyste! ****
Po drugiej stronie sali czychała Czarna Fala i dwie dwie tajemnicze mieszanki oraz możliwość zagłosowania ziarenkiem na jedną z nich.
Wygrana na trafić do oferty. Obie bym pił. Więc wybór trochę jak „osiolkowi w żłoby dano”*****
Co było dalej zapytacie Drodzy Czytelnicy? Otóż przygarnął mnie Paweł z Gorilli.
Espresso&Brush
Jak możecie domniemywać ze zdjęcia było espressko. I to nie byle jakie. Etiopia Kedir Bali Black Edition. Potężne body, piękna crema, znakomicie zbalansowane. Z mleczkiem .
I gdy już myślałem , że nie dam rady więcej spróbowałem Brazylii Pedro Bras w kontrolowanej fermentacji z grodziskomazowieckiej Palarni Single Origin.
Gładka i owocowa. Jak nie Brazylia a jaka Kolumbia czy coś. Dziękuję za zaproszenie! do odwiedzenia palarni. Na pewno skorzystam.
Nie wiem jak nazywa się Bóg Kawy ale postanowił mnie wystawić na jeszcze jedną próbę.
We biłgorajskiej Firmie Kawa od Synka poczęstowany zostałem cold brew.
Czekoladowo-pomarańczowe pralinki. Pycha.
A potem , tak było jeszcze jakieś potem , wielce przyjemna wizyta w brneńsim Mitte.
Naturalna Kolumbia – klasa. I jeszcze próbeczka do domu. Jakże miło. Díky!
Nie mogłem oczywiście****** nie odwiedzić Braci Ziółkowskich.
Brother N° 1 or N° 2.
Tu odsapnąłem od kawy i wypiłem cascarę.
Intensywnie owocowa i słodziutka. Dobroć.
Oszołomienie kofeiną odebrało mi resztki zdrowego rozsądku i jak alkoholik sięgnąłem ba jednym ze stoisk po Robustę z Bali.
Walory smakowe litościwie pominę ale strzał był jak bym trafił pod prawy podbródkowy Mistrza Feliksa Stamma.
Wszystkie obwody zaczęły wyświetlać komunikat „Zatrzymać Kawę”
w związku z czym zapoznałem się z próbą wejścia Lavazzy w nowe rejony
o czym napiszę za czas jakiś.
Zwieńczeniem Festiwalu była smakowita naturalna Rwanda z gliwickiego Harvesta.
Zawsze fajnie popróbować z nieznanego źródła.
* albo Rwanda
** za Maestro K.I.G.
*** błąd stylistyczny
**** nr 1 Festiwalu
***** nauczony przykładem spróbowałem obydwu by nie paść
****** nie mogłem też nie odwiedzić bielskiego Propera ale tłum się tamże kłębiący mi to uniemożliwił
O ile arytmetyka mnie nie zawodzi w niecałe 3 godziny spróbowałem 21 kawek z 15 palarni.
Today and tomorrow, the Warsaw Coffee Festival takes place at the Palace of Culture and Science. I couldn’t resist getting drunk on my coffee for € 3.25 / $ 3.65 so I went. Of course, the main goal was to meet many fascinating people from the industry.
1. In Story Coffee Roasters Beauty Dżoana & Handsome Jacek The Roaster gave me something very sparkling. I didn’t ask what it was, but pride.
2. Audun Sørbotten fills my cells with Honduras and Colombia El Paraiso. Perfect as always.
3. Cool Indonesia and excellent Kenya in Quba Coffee.
4. In Goriffee from Bratislava, chocolate-fruity, anaerobic Rwanda and Kenya tasting concentrated rhubarb. And citrus-caramel Rwanda espreesso. All great. 5 In Autumn Coffee Rosters a clean, fruity Pitch Mitch drip and Ginger Klaus espresso prepared by Master Vojtěch Růžiček. Thick, creamy, chocolatey with stone fruits. Veeery good.
6. There was only Hello&Boker Tov in Cophi. And a short chat with Paulina, Tamil & Uri The Boss.
7. In Heresy Honduras El Paraiso.
8. For Father’s Coffee from Ostrava I chose the natural Peru Miribel Herera. Juicy, deep, all fruits of South America. My best coffee at the Festival.
9. In the Czarna Fala Roastery two mysterious blends. The one who received the most votes in the voting with the aid of seeds is to be sold. I liked both of them.
10. At Gorilla Coffee third and the last espresso. Powerful body, dense, balanced Ethiopia Kedir Bali. Tornado with milk.
11. In Single Orgin Roastery, enjoyable Brazil from controlled fermentation.
12. At Coffee & Sons, something not hot for a change. Cold brew with the captivating flavor of chocolate-orange pralines.
13. Natural Colombia in Mitte Coffee from Brno. How to bite into a juicy mango! And home coffee samples. Díku!
14. At Brothers Ziółkowski Roastery in order not to drink another coffee, I asked for a cascara. Sweet, tangerine. Probably for the first time in my life I liked cascara.
15. At Lavazza their new brand. I will white about in few days.
16. At one of the stands I was tempted by Robusta from Bali. I will forgive the taste, but the caffeine portion was knocking out – like Muhammad Ali’s right hook.
17. I took the last portion at Harvest Roastery. Natural Rwanda was smooth, aromatic, very pleasant in a word.
At each of the stands, good / very good conversations and, as usual, nice meetings with coffee lovers in the festival corridors.
Since my heart and stomach endured all these coffees, the party was very successful.
Nie wiem czy niepamięć jest cudowna* ale przydarzyła mi się gdy w kuchennej szafce napotkałem paczuszkę darowanej kawy. Gęsta mgła typu oblivio przysłoniła mi osobę darczyńcy** , zawartość i palarnię. Jak i to kiedy trafiła w moje ręce.
Pewnymi tropami może być paczka sugerująca łódzką palarnię Podkawa ale może być to opakowanie zastępczo-podręczno-recyklingowe i napis z tyłu „extended wash”.
Zapomnieliski trafiło do dripera Melitta. Podczas parzenia w stylu dowolnym unosił się intensywny zapach pomidorowej*** i suszonego lubczyku. Smak bliżej nieokreślony , ulotny , smagnięty wiekiem plus nieco białego grapefruita na finiszu.
* no chyba że w piosence Stanisława Sojki
** wybacz!!!! Darczynko lub Darczyńco, że Cię wyparłem z pamięci.
I found forgotten coffee in the kitchen cabinet. I do not remeber date of gift , kind of beans and from whom I got. Just nothing. During brewing this „extended wash” coffee in Melitta drip I felt strong aroma of tomato soup and lovage. Taste was flat with nothing special and delicate white grapefruit finish.
Panodespresso 