Monthly Archives: Kwiecień 2022

by

Czy ta pani była z pieskiem czy bez pieska?

To jedno z podstawowych pytań po wypiciu Rwandy. Czy nie było to przypadkiem Burundi?

Zajrzawszy dziś do Coffeeholix- nowego śródmiejskiego kafejonu* wypiłem w otoczeniu różowej** bezy espressko zadałem sobie pytanie – czy ja piłem Honduras czy Gwatemalę? Na pewno były to ziarenka palarni Coffee Lab.

Było bardzo przyzwoite i crema i body i smak.

Kawiarnia reklamuje się hasłem widniejącym na lewej ścianie poniższego zdjęcia.

Grał akurat New Order więc coś jest na rzeczy.

Wnętrze proste, jasne, minimalistyczne. Dobrze się siedziało zwłaszcza kiedy słonko przygrzało i rozświetliło wszystko co mogło.

* w 43 dniu jego działalności

** z błękitnymi refleksami

PS dzięki @lukmasterbrewing ‚u za info o tej nowalijce

PS mają się pojawić przelewy

by

Na grzyby

Dawno , dawno temu u mych kawowych początków Sensei Paweł S.* klarował mi w Kafejonie** Filtry , że posmak grzybów w kawie to może niekoniecznie. W skrócie ziarno podchodzące podgrzybkiem czy nawet borowikiem ceglanoporym to spore fu jest.

VII.2003 piątek

Raz jeden czy drugi taka kawa mi się na mieście przytrafiła. Wypiłem takie pieczarkowe espressko z podniesionym czołem i pewnym zaciekawieniem.

Dzisiaj w Kafejonie Kawałek dałem się namówić na przelewa na zagrzybionej Kolumbii Tirina El Vergel odmiany Geisha ze znakomitej palarni Manhattan***. Zagrzybionej jednak szlachetnie i celowo podczas procesu fermentacji zarodnikami Koji****.

Struktura naparu jedwabiście gładka. W smaku kwiatowa, z Earl Greyem i mandarynkami. Jak bym nie wiedział co piję to w ciemno postawiłbym na świetną , klasyczną Etiopię. Morał z tej opowiastki płynie taki , że grzyb grzybowi nierówny. Na grzyby więc! Albo do Kawałka!

II.2022 poniedziałek

* obecnie Kafo w Gliwicach

** niezręcznie spolszczone grecki καφενείο

*** na ich ziarenkach piłem jedno z najlepszych espressek w życiu

**** takie grzybki do przygotowania min. sosu sojowego i sake

Tekst , zdjęcie i rysunki : http://www.panodespressorysuje.art

English version soon.

by

A gdyby tu nagle było przedszkole w przyszłości…

Do przedszkole z „Misia” dziś nie trafiłem ale przydarzyło mi się ultra świeże espressko z przyszłości.

Wypalone było jutro i urzekało czekalodową szubą i tzw. kwiatkiem do kożucha w postaci pysznie tropikalnych nut. I do tego kleiste , gęste body.

Kiedy już odgazuje , Brazylka będzie primasort.

by

Dzień Espresso/Espresso Day

Co roku 17go kwietnia obchodzony jest we Włoszech Dzień Espresso. Czym jest mała czarna raczej nie muszę się rozpisywać . Włoski Narodowy Instytut Espresso (Instituto Espresso Italiano) sugeruje, że prawilne powinno dać się opisać poniższym diagramem.

za http://www.inei.coffee

Ponieważ litery mogą być niepokojące* zamiast kolejnych wersów trochę w dalszej części okolicznościowego wpisu garść obrazków rozmaitych espress.

* niepokoiły np. słynnego artystę Don Weizena de Yoyo

** te drobne kryształki na cremie ze zdjęcia nr 2 to NIE JEST CUKIER! Drogi Roasterze Jacku.

Sorry my English or résumé

On April 17, Espresso Day is celebrated. I don’t have to explain what it is. They can be described with the diagram above, which I found on the website of the Italian Espresso Institute (Instituto Espresso Italiano). Below are a handful of pictures illustrating this wonderful beverage.

Tekst&foto/text&photos : http://www.panodespressorysuje.art

Nano Kaffee Berlin
Monsoon Café Warsaw
Story Coffee Roasters*** Warsaw
Vero Café Zamość
Lucifer Eindhoven
Doza Café Warsaw
Bar Kawowy Warsaw
Back to Black Amsterdam
Kap Kap Café Lublin
Forgotten Somewhere
BTL Białystok
Hałas Vinyl&Coffee Warsaw
Relax Warsaw
No i Co? Warsaw
Autumn Coffee Roasters at Warsaw Coffee Festival
Gorillaz Coffee at Warsaw Coffee Festival
Zaparz Mnie Warsaw
Kofimatik at Warsaw Coffee Festival
Francuska 30 Warsaw
Filtry Café Warsaw
Same Fusy Warsaw
Cophi by @Lukmasterbrewing
by

Odszedł/ Has gone

Dramatyczne wieści napłynęły z ulic Hożej i Lwowskiej. Odszedł headbarista kawiarni Cophi Sultions. Zrozpaczeni kawosze podążali w środę do głównej kwatery by własnoosobowo pożegnać Łukasza „Lukmasterbrewinga” Gałęckiego podczas Jego ostatniej zmiany. Kondukt ciągnął się z jednej strony od Marszałkowskiej z drugiej od Emilii Plater. Łzom smutku i rozpaczy nie było końca. Łkanie pogrążnych w żalu sierot po Łukaszu niosło się daleko poza Śródmieście Południowe.

2017-2022

Zachowamy Cię w nieprzemijającej pamięci Lukmasterbrewingu. Dzięki za wszystkie szoty, przelewy , wiedzę , gorące dyskusje i uśmiech. Zaszczytem było poznać. Gdziekolwiek poprowadzą Cię drogi niech kawowi Bogowie będą z Tobą!!!

PS czasem na wyrost mówi się , że to koniec jakieś epoki. Odejście Łukasza z Cophi bezapelacyjnie jest końcem ale i początkiem jakiejś epoki w warszawskim kawowym świecie. Howgh!

by

Pocztówka z Gór Zhengshan 

Wiosna się rozpędza więc aby nie wyhamowała zaparzyłem starożytną* metodą gonfu cha dwie wyjątkowe herbaty sygnowane przez Mei Leaf.

Pierwsze do gaiwana trafiły eleganckie listki Souchong Liquor z wioski Tong Mu w Fujien. Miały w wyglądzie coś z laski wanilii.

Napar uzyskany w delikatnej atmosferze bałaganu objawił się gładki, jedwabisty. Słodycz moreli, tofu i jabłek połączona z mineralnością oloongów z Wu Yi muśnięta była świeżą miętą.

Fenomenalna herbata aż do siódmego zaparzenia.

A potem przyszedł czas na lekką dymność.

Piękne listki Longan Souchong z gór Zhengshan w prowincji Fujien uwędzone zostały w dymie z drzewa longanowego – coś jakby liczi ale nie do końca.

Wspaniałą oleista struktura naparu , jesienny dym , bourbon, nuty pieczonych jabłek . Wspaniałość do kwadratu.

Obie herbaty same się piły a ich koniec napełnił mnie wielkim splinem.

Może mam szczęście ale każda herbata z Mei Leaf , choć nie było ich niestety za wiele, była zachwycająca!

* pierwsze zapiski o parzenia w gaiwanie pochodzą bodaj z V wieku n.e.

Foto&tekst/photos&text :

http://www.panodespressorysuje.art

by

Dla mnie to się podoba

Trochę jest tak, że jeżdżąc do tych samych miast spada mi czujność i odwiedzam w kółko te same kawiarnie. W ten sposób przegapiłem powstanie nowego lokalu Palarni Kafejeto o wdzięcznej nazwie Duży Pokój. Na wejściu mieni się bielą olbrzymi bar i witrynka z kuszącymi słodkościami.

Przestrzeń niemała , pełna wygodnych różnobarwnych siedzisk zwieńczona jest sceną , na której co jakiś czas koncertuje się.

Jako że kwintesencją wizyty w kawiarni jest przeważnie kawa na stół wjechał Flat White i chyba Rwanda w szybkim przelewie.

Obie pozycje wypite zostały ze smakiem. Miejsce do którego zajrzę pewnikiem raz jeszcze.

PS smutkiem tylko na wspomnieniach o wizycie kładzie się wiadomość o końcu działalności kawiarni 7 Metod zasłużonej dla białostockiej sceny „nowofalowej”. Dwa albo trzy razy piłem tam bardzo dobre espresska na ziarnach od Auduna.

PS przybytek odwiedziłem jeszcze zimą