albo Marsellesa jeśli taką nazwę wolicie Drodzy Czytelnicy. Czym jest owa dama vel pieśń. Otóż odmianą ziarenek kawy powstałą w Nikaragui ze skrzyżowania odmian Timor Hybrid 832/2 i Villa Sarchi CIFC 971/10.
Marsellesa
Większego* pojęcia o jej istnieniu nie miałem do momentu kiedy sięgnąłem po próbkę kawy z brneńskiej palarni Mitte , którą dostałem na Warszawskim Festiwalu Kawy.
Kostaryka San Juanillo w obróbce Red Honey po przelaniu zasmakowała śliwkowym dżemem , marakują i kwiecistością , której nie porwał nawet wichura przyniesiona przez Orkan Eunice.
Z duuużą przyjemnością pokosztowałem nowej kawy z nowej poniekąd dla mnie palarni. Bardzo kawaii.
* mniejszego też nie ale podświadomie czułem , że coś takiego gdzieś na mnie czyha.
PS może to nadinterpretacja ale mam wrażenie , że jest coś w tej kawie smakowo pokrewnego z morawskim Vlašskim Riesliengiem.
Costa Rica San Juanillo Red Honey from the Mitte Coffee Roastery (Brno, Czech Republic) came to me during the Warsaw Coffee Festival. For the first time I had the opportunity to try a Marselles coffee which is a Nicaraguan cross between Timor Hybrid 832/2 and Villa Sarchi CIFC 971/10. https://varieties.worldcoffeeresearch.org/varieties/marsellesa
The drip brew was floral, full of plum jam and passion fruit. Lots of tasty.
Omlouvám se za moji češtinu nebo résumé:
Kostarika San Juanillo Red Honey z pražírny Mitte (Brno, Česká republika) přišla ke mně během Varšavského festivalu kávy. Poprvé v životě jsem měl možnost vyzkoušet kávu odrůdu Marselles, která je křížencem Timor Hybrid 832/2 a Villa Sarchi CIFC 971/10 a který vznikl v Nikaragui.
RR z SCR zadał mi podchwytliwe pytanie – czy byłem w nowej kawiarni o nazwie jak w tytule wpisu. A że nie byłem, to podreptałem na Ostrobramską ulicę do lokalu, nad którym unosi się duch Colours of Coffee.
Jasna, widna, pastelowa, wygodna przestrzeń. Na regale sporo ziarenek na wynos. I fajna posadzka.
Zamówiłem bez wchodzenia w szczegóły* espressko w atrakcyjnej czarce**.
Crema i body bez zarzutu. W smaku dużo mocno gorzkiej czekolady, muśniętej tropikalnymi owockami ze słodkim finiszem. Bardzo spoko. Dobre zamknięcie tygodnia.
* typu – jaka palarnia, kraj pochodzenia ziarenek, metoda obróbki etc.etc.
This week a new specialty café called „Miłość Praga” was opened in Warsaw’s Praga District. In a bright, light, pastel and comfortable space, I ordered an espresso. It was intensely bitter-chocolate with a slight touch of tropical fruit and a sweet finish. Plus crema and body flawlessly. Good end of the week.
Dziś i jutro w Pałacu Kultury i Nauki ma miejsce Festiwal Kawy.
Podchodząc do schodów przez moment zastanawiałem się nad zmianą planów i skierowaniu kroków ku Wystawie Pająków. Ale skoro w kieszeni tkwił już bilet wstępu za 15 peelenów na kofeinizację postanowiłem trzymać się pierwotnego planu.
Najpierw przódy wdepnąłem na stoisko Story Coffee Roasters gdzie królowali od rana Lady Dżoana i Sir Jacek.
Lady Dżoana & Sir Jacek
Spróbowałem mocno bardzo jasnej kawy że sporą ilością atrakcyjnych bąbelków. Dałbym sobie głowę uciąć, że było to coś na kształt nitro.
Kolejne kroki skierowałem do Auduna Sørbottena.
Sir Audun Sørbotten
Wspaniały Honduras z czajnika oraz znakomita!!! myta Kolumbia Castillo, Finca El Paraiso.
No i sam Signor Audun , czysta radość spotkać i porozmawiać.
Oraz refraktometr z kropelką.
Ruszając w dalszą drogę wzrok zawiesił się mi na Palarni Quba Caffee.
Quba Caffee Crew
Super ekipa i dwie kawki Indonezja i cudownie owocowa wiosenno-letnia, słodziutka myta Kenia Nakuru.
Extra było poznać i spróbować.
Przyszła wreszcie poera na espressko , którego popróbowałem u kolejnej świetnej ekipy – z bratysławskiej Pakarni Goriffee.
Espresso
Z nadmiaru wrażeń zapomniałem co to było ale duża owcowa kwasowość przełamana krówkami. Klasa.
Goriffee Crew
Panowie ze Słowacji poczęstowali mnie jeszcze dwoma specjałami. Anaerobicznym Burundi* – czerwone owoce w mlecznej czekoladzie i Kenią , która była emanacją rabarbaru. Petarda!
Kiedy po przejściu bliżej nieokreślonego dystansu przystanąłem w rosterce gdzie by tu i co zaanektował mnie Krzysiek z Autumn Coffee Roasters/SCA Polska. Spróbowałem owocowego Pitch Mitcha
inkognito Pan Krzysztof
oraz w pressku Ginger Klausa
Espresso
zaparzonego przez Vojtěcha Růžičkę – mistrza w kategorii.
Master Vojtěch Růžička
Była gęstwa, były owoce, była czekolada. Super.
Do Cophi wpadłem tylko powiedzieć heloł oraz Boker Tov i Szabat Szalom.
Paulina&Tamil The Team
Doznając palpitacji serca i drżenia rąk wychyliłem kilkanaście mililitrów El Paraiso w Heresy.
Aby się wypełniły dni** poflanowałem do znanej mi , czeskiej Palarni Father’s Coffee.
Aby pogawędki z jakże sympatycznymi Ostrawianami nie przebiegały na sucho poprosiłem spróbować*** naturalne Peru Miribel Herera.
Pyszne i soczyste! ****
Po drugiej stronie sali czychała Czarna Fala i dwie dwie tajemnicze mieszanki oraz możliwość zagłosowania ziarenkiem na jedną z nich.
Wygrana na trafić do oferty. Obie bym pił. Więc wybór trochę jak „osiolkowi w żłoby dano”*****
Co było dalej zapytacie Drodzy Czytelnicy? Otóż przygarnął mnie Paweł z Gorilli.
Espresso&Brush
Jak możecie domniemywać ze zdjęcia było espressko. I to nie byle jakie. Etiopia Kedir Bali Black Edition. Potężne body, piękna crema, znakomicie zbalansowane. Z mleczkiem .
I gdy już myślałem , że nie dam rady więcej spróbowałem Brazylii Pedro Bras w kontrolowanej fermentacji z grodziskomazowieckiej Palarni Single Origin.
Gładka i owocowa. Jak nie Brazylia a jaka Kolumbia czy coś. Dziękuję za zaproszenie! do odwiedzenia palarni. Na pewno skorzystam.
Nie wiem jak nazywa się Bóg Kawy ale postanowił mnie wystawić na jeszcze jedną próbę.
We biłgorajskiej Firmie Kawa od Synka poczęstowany zostałem cold brew.
Czekoladowo-pomarańczowe pralinki. Pycha.
A potem , tak było jeszcze jakieś potem , wielce przyjemna wizyta w brneńsim Mitte.
Naturalna Kolumbia – klasa. I jeszcze próbeczka do domu. Jakże miło. Díky!
Nie mogłem oczywiście****** nie odwiedzić Braci Ziółkowskich.
Brother N° 1 or N° 2.
Tu odsapnąłem od kawy i wypiłem cascarę.
Intensywnie owocowa i słodziutka. Dobroć.
Oszołomienie kofeiną odebrało mi resztki zdrowego rozsądku i jak alkoholik sięgnąłem ba jednym ze stoisk po Robustę z Bali.
Walory smakowe litościwie pominę ale strzał był jak bym trafił pod prawy podbródkowy Mistrza Feliksa Stamma.
Wszystkie obwody zaczęły wyświetlać komunikat „Zatrzymać Kawę”
w związku z czym zapoznałem się z próbą wejścia Lavazzy w nowe rejony
o czym napiszę za czas jakiś.
Zwieńczeniem Festiwalu była smakowita naturalna Rwanda z gliwickiego Harvesta.
Zawsze fajnie popróbować z nieznanego źródła.
* albo Rwanda
** za Maestro K.I.G.
*** błąd stylistyczny
**** nr 1 Festiwalu
***** nauczony przykładem spróbowałem obydwu by nie paść
****** nie mogłem też nie odwiedzić bielskiego Propera ale tłum się tamże kłębiący mi to uniemożliwił
O ile arytmetyka mnie nie zawodzi w niecałe 3 godziny spróbowałem 21 kawek z 15 palarni.
Today and tomorrow, the Warsaw Coffee Festival takes place at the Palace of Culture and Science. I couldn’t resist getting drunk on my coffee for € 3.25 / $ 3.65 so I went. Of course, the main goal was to meet many fascinating people from the industry.
1. In Story Coffee Roasters Beauty Dżoana & Handsome Jacek The Roaster gave me something very sparkling. I didn’t ask what it was, but pride.
2. Audun Sørbotten fills my cells with Honduras and Colombia El Paraiso. Perfect as always.
3. Cool Indonesia and excellent Kenya in Quba Coffee.
4. In Goriffee from Bratislava, chocolate-fruity, anaerobic Rwanda and Kenya tasting concentrated rhubarb. And citrus-caramel Rwanda espreesso. All great. 5 In Autumn Coffee Rosters a clean, fruity Pitch Mitch drip and Ginger Klaus espresso prepared by Master Vojtěch Růžiček. Thick, creamy, chocolatey with stone fruits. Veeery good.
6. There was only Hello&Boker Tov in Cophi. And a short chat with Paulina, Tamil & Uri The Boss.
7. In Heresy Honduras El Paraiso.
8. For Father’s Coffee from Ostrava I chose the natural Peru Miribel Herera. Juicy, deep, all fruits of South America. My best coffee at the Festival.
9. In the Czarna Fala Roastery two mysterious blends. The one who received the most votes in the voting with the aid of seeds is to be sold. I liked both of them.
10. At Gorilla Coffee third and the last espresso. Powerful body, dense, balanced Ethiopia Kedir Bali. Tornado with milk.
11. In Single Orgin Roastery, enjoyable Brazil from controlled fermentation.
12. At Coffee & Sons, something not hot for a change. Cold brew with the captivating flavor of chocolate-orange pralines.
13. Natural Colombia in Mitte Coffee from Brno. How to bite into a juicy mango! And home coffee samples. Díku!
14. At Brothers Ziółkowski Roastery in order not to drink another coffee, I asked for a cascara. Sweet, tangerine. Probably for the first time in my life I liked cascara.
15. At Lavazza their new brand. I will white about in few days.
16. At one of the stands I was tempted by Robusta from Bali. I will forgive the taste, but the caffeine portion was knocking out – like Muhammad Ali’s right hook.
17. I took the last portion at Harvest Roastery. Natural Rwanda was smooth, aromatic, very pleasant in a word.
At each of the stands, good / very good conversations and, as usual, nice meetings with coffee lovers in the festival corridors.
Since my heart and stomach endured all these coffees, the party was very successful.
Tak mawiała Robot Kolejkowy Ewa-1 . Nadeszła więc i ta chwila, że dane mi było popróbować naturalnego Hondurasu z własnego cophicznego* wypału.
W szybkim przelewie przygotowanym przez Lukmasterbrewinga smakował morelkami, marakują, brzoskwinką** i melasą trzcinową. Apetyczne nad wyraz , zwłaszcza że w żółtej*** torebce. To był mój nieco spóźniony ale jakże udany debiut z singielkami á la Cophi . Czas na kolejne trzy, które łypały na mnie z kawiarnianej półeczki.
* jak by nie brzmiało odkawiarniane adiektivum ** jedną ale bardzo soczystą i dojrzałą *** nawet dziecko wie, że żółty kolor przydaje smakowitości
The moment has come that I had the chance to try natural Honduras from my own Cophi Solution roasting. It tasted like apricots, passion fruit, peach *, and cane molasses in a fast brewing by @lukmasterbrewing. An appetizing expression, especially as in a yellow ** package. It was my slightly late but very successful debut with singles á la Cophi. Time for the next three thatwere staring at me from the cafe shelf.
* one but a very juicy and mature ** even a child knows that yellow colour adds flavor
Jako rozgrzewkę przed łikendowym Warszawskim Festiwalem Kawy parzyłem sobie na różne modły Honduras Caballero od Braci Ziółkowskich.
To takie ziarenka , które musiały odczekać dobry miesiąc od daty palenia by pokazać co w sobie skrywają. Zaparzone w dripie* w większej dozie – 22 gramy na 310ml zaatakowały czekoladą , wiśniami, pomarańczą na jakimś surowym postumencie. I do tego wielce maślane ciasteczka domowego wypieku. PS na festiwal (12.-13.III. Pałac Kultury i Nauki) się cieszę bo będzie sporo znajomych bladych** twarzy. A jednocześnie mam niejasne i mroczne przeczucie , że będzie nadpodaż kawek w obróbkach mniej lub bardziej beztlenowych.
PS II na stronach radiowej Dwójki można najprawdopodobniej odsłuchać niedzielną audycję „Droga przez mąkę” redaktora Łukasza Modelskiego o WFK i nowomodnych kawkach.
While waiting for Warsaw Coffee Festival (March 12-13), I was brewing Honduras Caballero from the Bracia Ziólkowscy Coffee Roastery in various ways. The drip brought raw notes of orange, cherry & chocolate. Tasty set with addition of home made very butter cookies.
COOKIES!!!!
Image via Sesame Workshop
The Aeropress infusion was citrus brut .
PS It will be nice to meet coffee friends at the Festival, but there is a fear that there will be too much coffee in anaerobic fermentation.
Nie wiem czy niepamięć jest cudowna* ale przydarzyła mi się gdy w kuchennej szafce napotkałem paczuszkę darowanej kawy. Gęsta mgła typu oblivio przysłoniła mi osobę darczyńcy** , zawartość i palarnię. Jak i to kiedy trafiła w moje ręce.
Pewnymi tropami może być paczka sugerująca łódzką palarnię Podkawa ale może być to opakowanie zastępczo-podręczno-recyklingowe i napis z tyłu „extended wash”.
Zapomnieliski trafiło do dripera Melitta. Podczas parzenia w stylu dowolnym unosił się intensywny zapach pomidorowej*** i suszonego lubczyku. Smak bliżej nieokreślony , ulotny , smagnięty wiekiem plus nieco białego grapefruita na finiszu.
* no chyba że w piosence Stanisława Sojki
** wybacz!!!! Darczynko lub Darczyńco, że Cię wyparłem z pamięci.
I found forgotten coffee in the kitchen cabinet. I do not remeber date of gift , kind of beans and from whom I got. Just nothing. During brewing this „extended wash” coffee in Melitta drip I felt strong aroma of tomato soup and lovage. Taste was flat with nothing special and delicate white grapefruit finish.
Chodziła po Mieście od pewnego czasu wieść , że tamecka kawiarnia STOR wzięła się za palenie kawy pod szyldem ROST. Wybierałem się ją* spróbować będzie miesiąc i nijak się nie udawało. I pewnie by dalej tak było gdyby dziś Ślepy Io nie pchnął był mnie w gościnne progi Kawiarni Kawałek , gdzie czekała, poniekąd na mnie, świeżo zaparzona , myta Etiopia Abeba.
Czysty, klarowny napar przyniósł smaki Earl Greya, jaśminu i brzoskwinek w syropie. Dobroć plus jak zwykle miłe, kofeinowe pogwarki z Armandem.
* kawę a nie kawiarnię
PS opakowania kawy są w 100% biodegradowalne a 5% monet z każdej paczki trafia do plantatorów na rozwój i różne takie. Więcej na http://www.rost-warsaw.com
Today at Kawałek Café* I had opportunity to try washed Ethiopia Abeba from ROST Coffee** by STOR café. In the cup I found clear taste of Earl Grey , jasmine and peaches in syrup. Good. And excellent chat with Mr.Armand.
* Blind Io , thank You for bringing me to this Café!
Panodespresso 